Paarden

De bekende 4-kwarts maat van Westerse muziek is geëvolueerd uit de Westerling zijn diepe relatie met paarden, aldus een theorie. Naast ze lopend of ze berijdend, onze associatie met paarden gaat ver terug in de historie van onze beschaving.

Als deze theorie waar is, waar hebben de Japanners, die veel minder met paarden hadden, hun inspiratie voor muziek vandaan gehaald? Uit de natuur: het gedruppel van regenwater, wind die door de dennenbomen ruist, het getjilp van een krekel. Dit zijn de fundamenten voor het ritme van Japanse muziek.

Timing

De natuur is ook evident aanwezig in het ritme en de timing van de Oosterse gevechtskunst beoefenaar. In tegenstelling tot het metronomische ritme van de bokser op de speedbal, is de cadans van de bewegingen van de Oosterse gevechtskunst beoefenaar nooit evenwichtig. De cadans is oneindig gevarieerd qua bewegingen, pauzes, momenten van perfecte stilte en uitbarstingen van actie.

Hyoshi wordt geschreven met 2 karakters. Hyo betekent hand en klappen. Shi is kanji voor kind. Dus een kind dat klapt. Ritmisch ruw, niet regelmatig en onvoorspelbaar.

Dus het voordeel voor de bekwame Oosterse gevechtskunst beoefenaar is dat hij in staat is door ‘natuurlijk’ te zijn, zijn timing kan manipuleren. Als hij beweegt is dat overrompelend als onweer. Als hij pauzeert, valt er een ijzige stilte als voorbode van de storm.
Alleen de echt geestelijk ontwikkelde tegenstander kan de drang weerstaan hier tegen in te gaan, hiermee voorkomend dat hij door te reageren zich kwetsbaar opstelt, wat verlies betekent.

Om de timing te perfectioneren maak je gebruik van Sei en Do. Beweging en rust. Het aanleren van een correcte timing is de eerste stap op weg naar het begrijpen en voelen van het ritme van het leven zelf.